Wprowadzenie

W Europie w drugiej dekadzie XXI stulecia można przyjąć, że wszystkie kraje mają charakter postchrześcijański. Europę Zachodnią zniszczył powolny, ale stały proces dekatolicyzacji, który rozpoczął się jeszcze przed reformacją w XVI w. Na bazie ruchów reformacyjnych powstawały idee antykatolickie, które systematycznie liberalizowały świat katolicki i ewangelicki w Europie Zachodniej. Podobnie było w Europie Wschodniej do początków XX stulecia, choć działo się to w przesunięciu czasowym, na korzyść Europy Wschodniej.

Od rewolucji październikowej w Rosji w 1917 r. Europa Wschodnia dostawała się pod jarzmo socjalizmu komunistycznego, który z całą mocą niszczył chrześcijaństwo w różnych denominacjach. Po kilku stuleciach idee ewangeliczne zostały dość skutecznie wyrugowane z serc Europejczyków na rzecz nihilizmu i bezwyznaniowości. Po chrześcijaństwie w Europie pozostało bogate dziedzictwo kulturowe w wymiarze materialnym: świątynie, uniwersytety, sanktuaria czy klasztory. Dziś można uważać Europę za kontynent postchrześcijański. Niestety, XXI w. jest czasem ogromnej depopulacji w Europie, jest to wynik odrzucenia wartości ewangelicznych i przyjęcia cywilizacji śmierci, która prowadzi do samozagłady. Liberalizację życia moralnego w wymiarze dzietności przedstawię na przykładzie Austrii, Włoch, Hiszpanii i jednego z krajów Ameryki Południowej – Meksyku.

Austria

W Austrii na początku XX stulecia współczynnik dzietności był dość wysoki, wynosił 4,33. Na przestrzeni trzech dekad zauważamy spadek o dwa punkty, do wartości 2,32. Co takiego się stało w tym czasie w społeczeństwie austriackim? I wojna światowa pomniejszyła przyrost naturalny, a także współczynnik dzietności, ale nie na tyle, by doszło do radykalnej zmiany. Przyczyną takiego stanu rzeczy była propaganda „świadomego macierzyństwa” od pierwszej dekady XX w.¹. Otwarcie poradni i rozpowszechnianie środków antykoncepcyjnych spowodowały radykalny spadek współczynnika dzietności. Taki stan trwał do lat trzydziestych XX w. Socjalizm nazistowski na krótki czas wzmocnił dzietność, na rzecz jednej rasy. Prześledźmy to na wykresie.

Wprowadzenie do sprzedaży pigułek antykoncepcyjnych spowodowało kolejną falę osłabienia dzietności w rodzinach austriackich. W latach siedemdziesiątych XX w. współczynnik ten spadł poniżej 2, a od lat dziewięćdziesiątych nie przekracza 1,5. Rodziny w Austrii swą wielodzietność w wymiarze masowym straciły w pierwszych trzech dekadach XX stulecia. Od pojawienia się pigułki antykoncepcyjnej społeczeństwo austriackie staje się bezwyznaniowe, a deprawowana młodzież, podobnie jak w Polsce, hołduje mentalności demonicznej, negując instytucję małżeństwa i przyjmowanie potomstwa.

W Austrii antykoncepcja stosowana jest przez 65,7% (2012 r.) kobiet w wieku rozrodczym².

Włochy

We Włoszech współczynnik dzietności na przełomie XIX i XX w. wahał się od 4,95 do 4,39. Przez dwie dekady spadł o 0,59 punktu. Początków rewolucji seksualnej należy upatrywać w założeniu pisma zatytułowanego „Edukacja Seksualna”. W 1913 r. czasopismo miało charakter popularyzatorski, miało docierać do jak największej liczby mieszkańców Włoch. Podejmowano w nim tematy dotyczące seksualności, świadomej prokreacji czy kontroli urodzeń. Celem pisma była zmiana utrwalonej moralności, a także zmiana kulturowa wśród mężczyzn i kobiet. W artykułach podpierano się badaniami naukowymi, które w oczach czytelników miały uwiarygodniać lansowane idee³. Propaganda „świadomego macierzyństwa”, środków antykoncepcyjnych i regulacji urodzeń powodowała zmniejszanie się liczby dzieci w rodzinach. Co przyczyniało się powoli, ale skutecznie, do obniżania współczynnika dzietności. W 1920 r. wynosił on 3,41. Obrazuje to poniższy wykres.

Środowiska feministyczne i lewicowe w 1953 r. założyły Włoskie Stowarzyszenie Edukacji Demograficznej (L’Associazione italiana per l’educazione demografica), którego jednym z pierwszych celów było doprowadzenie do uchylenia art. 553 Kodeksu karnego, który zakazywał reklamowania i sprzedawania środków antykoncepcyjnych. W 1955 r. otwarto w Rzymie poradnię propagującą środki antykoncepcyjne. Przez całe lata Stowarzyszenie prowadziło walkę na rzecz liberalizacji prawa dotyczącego stosowania środków niszczących życie i legalizację aborcji⁴. Środki antykoncepcyjne w wolnej sprzedaży pojawiły się w 1976 r. Jeszcze w 1970 r. współczynnik dzietności wynosił 2,43. Po dziesięciu latach, po wprowadzeniu do sprzedaży środków niszczących płodność, spadł on w 1980 r. do 1,68. Poniżej współczynnika zastępowalności pokoleniowej. Włochy z każdym rokiem stają się narodem coraz starszym, z coraz większą grupą osób w wieku poprodukcyjnym. W 2020 r. Włosi należeli do narodów Europy z najwyższą średnią wieku – 45,9. Depopulacja rozpoczęła się w latach pięćdziesiątych XX w.⁵.

W latach siedemdziesiątych XX w. telewizja włoska rozpoczęła nadawanie programów z obszarów dotyczących seksualności. To przyczyniło się do kolejnego kroku w rewolucji obyczajowej, czyli do obniżenia moralności społeczeństwa włoskiego. Prowadziło to również do niszczenia w wymiarze masowym rodziny oraz deprawacji młodzieży i dzieci⁶.

We Włoszech antykoncepcja stosowana jest przez 65,1% (2013 r.) kobiet w wieku rozrodczym⁷.

Hiszpania

Od stycznia 1941 r. do 1978 r. w Hiszpanii propagowanie antykoncepcji było przestępstwem. Choć już pod koniec lat sześćdziesiątych XX w. środowiska feministyczne i lewicowe zachęcały do „świadomego macierzyństwa” i regulacji poczęć poprzez antykoncepcję i aborcję, przede wszystkim w prywatnych gabinetach ginekologicznych⁸. Jak odbiło się to na społeczeństwie, przedstawia poniższy wykres.

Należy jednak cofnąć się do dyktatorskich rządów Miguela Primo de Rivery, który przejął władzę w Hiszpanii po zamachu stanu w 1923 r. Dość szybko jego rządy poparły partie lewicowe, w tym Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza, która miała dość duży wpływ na środowiska robotnicze, chłopskie i część inteligencji⁹. W czasie walki o władzę w Hiszpanii środowiska lewicowe propagowały idee ograniczania liczby dzieci w rodzinach. Głoszono hasła „świadomego macierzyństwa”, zachęcano do regulacji poczęć oraz środków ograniczających płodność. Propaganda środowisk lewicowych i feministycznych miała ogromny wpływ na zmniejszenie się liczby dzieci w rodzinach. Trwałą ostoją tradycji okazały się katolickie rodziny, które nie dały się zwieść hasłom środowisk socjalistycznych. Jednak idee neomaltuzjańskie była tak rozpowszechniane, że spowodowało to spadek dzietności w Hiszpanii. W 1920 r. wynosił on 4,14, a po dwóch dekadach spadł do 3,09. Środowiska feministyczne odniosły sukces.

Dopiero przejęcie władzy przez Francisco Franco w 1941 r., znienawidzonego przez środowiska socjalistyczne, zahamowało na kilka dekad depopulację w Hiszpanii. Zakazano propagandy środków antykoncepcyjnych i zabijania dzieci nienarodzonych. Depopulacja społeczeństwa hiszpańskiego na kilka dekad została zahamowana, wzrosły wskaźniki dzietności, w 1964 r. przekroczyły 3 punkty¹⁰. Środowiska feministyczne przez cały czas nie dawały za wygraną. Mimo propagandy idei cywilizacji śmierci Hiszpania mogła poszczycić się w Europie dużą dzietnością.

Boom demograficzny na ziemi hiszpańskiej został zahamowany z chwilą przejęcia władzy przez środowiska socjalistyczne, po śmierci generała Franco w 1975 r. Od 1978 r. zalegalizowano sprzedaż środków antykoncepcyjnych, otwierano poradnie planowania rodziny, które zalecały środki niszczące życie i aborcję¹¹. Od wielu lat pigułki antykoncepcyjne w Hiszpanii rozdawane są w przychodniach za darmo¹². W 1981 r., kilka lat po przejęciu władzy przez środowiska lewicowe, wskaźnik dzietności spadł poniżej zastępowalności pokoleń. Od czterdziestu lat Hiszpania pod rządami socjalistów kroczy ku samozagładzie poprzez depopulację¹³. Społeczeństwo z każdym rokiem się starzeje, ubywa dzieci, wioski się wyludniają, zamykanych jest wiele przedszkoli i szkół, a otwierane są coraz to nowe domy dla osób starszych. W 2050 r. Hiszpania, według obliczeń demografów, liczyć będzie nieco ponad 30 mln, z ogromną rzeszą ludzi w wieku poprodukcyjnym.

W Hiszpanii antykoncepcja stosowana jest przez prawie 71% (2016 r.) kobiet w wieku rozrodczym¹⁴. Wśród kobiet i mężczyzn króluje obecnie mentalność antykoncepcyjna, która zabija wiarę w Boga i prowadzi na manowce.

Meksyk

W Meksyku antykoncepcja stosowana jest przez 66,9% kobiet w wieku rozrodczym (dane z 2015 r.)¹⁵. Ponad dwie trzecie kobiet stosuje antykoncepcję, która dokonała ogromnych zmian w relacjach małżeńskich, a przede wszystkim w relacjach dotyczących dzieci. Od początku lat siedemdziesiątych XX w. widzimy gwałtowną zapaść wskaźnika dzietności. W 1960 r. na kobietę w wieku rozrodczym przypadało 6,8 dziecka, w 1970 – 6,6, w 1980 – 4,8, w 1990 – 3,5, a w 2018 r. tylko 2,1¹⁶. Pigułki antykoncepcyjne spowodowały ogromną zapaść w płodności Meksykanek, co z czasem doprowadzi do depopulacji. Sytuację przedstawia wykres.

W Meksyku aborcja na terenie większości kraju jest dopuszczalna w dwóch przypadkach, gdy dziecko pocznie się w wyniku gwałtu albo gdy zagraża życiu matki. W 2019 r. stan Oaxaca dopuścił zabijanie dzieci nienarodzonych do 12. tygodnia życia¹⁷. Aborcja wykonywana jest także w stolicy od 2007 r.¹⁸. W Meksyku podejmowane są próby zmiany prawa w stosunku do „aborcji na życzenie”. Trwają prace nad zmianą kodeksu karnego. „Opublikowany próbny szkic nowego Narodowego Kodeksu Kryminalnego wywołał falę sprzeciwu organizacji pro-life. Zmiany prawne doprowadzą do wycofania penalizacji działań związanych z przeprowadzeniem i poddaniem się aborcji, a sam »zabieg« zniknie z listy czynności zabronionych”¹⁹. Według światowego raportu aborcyjnego w latach 1995-2019 w Meksyku zabito nieco ponad ćwierć miliona dzieci nienarodzonych²⁰. Natomiast liberalno-libertyńskie media podają, że rocznie w Meksyku dokonuje się około miliona zabójstw na nienarodzonych dzieciach. A zatem, w latach 2007-2020 zabito około 13 mln nienarodzonych dzieci. W 2020 r. Meksyk mógł mieć prawie 150 mln mieszkańców, a liczy obecnie 135,5 mln. Niestety, środowiska aborcyjne nie dopuściły do tego, stosując przy tym demagogiczną propagandę²¹. Dla środowisk lewicowych jest to kolejny kraj, w którym można dorobić się fortuny na deprawacji i zabijaniu dzieci poczętych.

Podsumowanie

W krajach europejskich, w których Kościół rzymskokatolicki przez stulecia był głównym nauczycielem życia duchowego, moralnego i społecznego, w konsekwencji wprowadzenia cywilizacji śmierci stracił swą przewodnią rolę. Od czasów reformacji władza świecka w poszczególnych krajach coraz bardziej się sekularyzowała, czego następstwem była dekatolicyzacja życia społecznego. Propaganda środowisk lewicowych i feministycznych była tak silna od końca XIX stulecia, że niektóre Kościoły chrześcijańskie jej uległy. Bez wsparcia władz rządowych Kościół rzymskokatolicki nie był w stanie obronić swych wiernych. Lewicowe władze rządowe, a także organizacje pozarządowe doprowadziły całą Europę do depopulacji na skalą masową. Obrona wartości życia ludzkiego przez władze rządowe, wspierające działania Kościoła rzymskokatolickiego, były w stanie zahamować depopulację narodu, deprawację dzieci i młodzieży. Najlepszym przykładem jest Hiszpania w latach 1941-1978. Podobny proces depopulacyjny jak w krajach europejskich odbywa się w Ameryce Południowej, przykładem jest Meksyk.

Ks. K. Bielawny

Przypisy:

1 Zob. H. Kłuszyński, Regulacja urodzeń…, dz. cyt., s. 14.

2 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.08.2020 r. Dane obejmują kobiety w wieku od 18 do 49 lat.

3 Zob. M. Loconsole, Storia della contraccezione in Italia tra falsi moralisti, scienziati e sessisti, Bologna 2017, s. 98-137.

4 Zob. P. Falkowski, Cztery dekady zabijania, NDz 2018, nr 115.

5 Zob. A. Salvati, Wyludnianie się małych włoskich gmin, https://www.notizieitalianews.com/2019/05/spopolamento-dei-piccoli-comuni.html, dostęp: 11.09.2020 r.

6 Zob. K. Golemo, Medialna zabawa w epoce Berlusconiego. Włoska telewizja między rozrywką a polityką, w: Kultura zabawy, red. T. Paleczny, R. Kantor, M. Banaszkiewicz, Kraków 2012, s. 188.

7 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.08.2020 r. Dane obejmują kobiety w wieku od 18 do 49 lat.

8 Zob. T. Ortiz-Gómez, A. Ignaciuk, The Family Planning movement in Spain during the democratic transition, https://wpd.ugr.es/~proyectopf/admin/wp-content/uploads/2013/02/Yale_OrtizIgnaciuk_para-web.pdf, dostęp: 18.09.2020 r.

9 Zob. P. Ryguła, Przeobrażenia społeczno-polityczne w hiszpańskiej monarchii konstytucyjnej oraz w Kościele katolickim na przełomie XIX i XX wieku, „Studia z Prawa Wyznaniowego” 2004, t. 7, s. 115-141; Tenże, Wolność religijna w Hiszpanii na tle przemian społeczno-politycznych w latach 1931-1992, Katowice 2009, s. 64-65.

10 Zob. Demographics of Spain. Współczynnik dzietności, https://en.wikipedia.org/wiki/Demographics_of_Spain, dostęp: 18.09.2020 r.

11 Zob. Summary of Registered Abortions Worldwide, through April 2010, http://www.johnstonsarchive.net/policy/abortion/wrjp3310.html, dostęp: 19.09.2020 r. W Hiszpanii w latach 1941-2008 zamordowano ponad 2,6 dzieci nienarodzonych. Pod koniec drugiej dekady XXI stulecia zabijano około 100 tys. dzieci nienarodzonych. Zob. E.M. Małecka, Hiszpania. Śmiertelny trend, NDz 2019, nr 20.

12 Zob. Dostępność antykoncepcji w innych krajach, https://www.wpadka.pl/blog-eksperta/2013-02-08/dostepnosc-antykoncepcji-w-innych-krajach/, dostęp: 20.09.2020 r.

13 Zob C. Taracha, Cztery dekady erozji, rozm. przepr. P. Falkowski, NDz 2019, nr 103.

14 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.08.2020 r.). Dane obejmują kobiety w wieku od 18 do 49 lat.

15 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.06.2020 r.

16 Zob. Meksyk – Populacja w latach 1950-2100, http://populacja.population.city/meksyk/, dostęp: 11.08.2020 r.

17 Zob. SJ, CNA, Agresja aborcjonistów, NDz 219, nr 229.

18 Zob. Meksyk: Stan Oaxaca legalizuje aborcję, „Rzeczpospolita” 2019, https://www.rp.pl/spoleczenstwo/art1112791-meksyk-stan-oaxaca-legalizuje-aborcje, dostęp: 12.08.20101 r.

19 Zob. Meksyk: rewolucja legislacyjna doprowadzi do legalizacji „aborcji na życzenie, https://pch24.pl/meksyk-rewolucja-legislacyjna-doprowadzi-do-legalizacji-aborcji-na-zyczenie/, dostęp: 12.08.2020 r.

20 Zob. Meksyk. Historyczne statystyki aborcyjne, https://www.johnstonsarchive.net/policy/abortion/ab-mexico.html, dostęp: 12.08.2020 r.

21 Zob. Meksykanie uważani są za naród bardzo katolicki, a jednak do kwestii aborcji podchodzą inaczej niż my, „Wysokie obcasy” 2018, https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,147125,23168141,meksykanie-uwazani-sa-za-narod-bardzo-katolicki-a-jednak-do.html?disableRedirects=true, dostęp: 12.08.2020 r. W artykule m.in. czytamy: „W Mieście Meksyk są również legalne małżeństwa osób tej samej płci, a in vitro jest dostępne dla wszystkich osób pełnoletnich, w tym singielek. Tabletkę »dzień po« można kupić w każdej aptece bez recepty i kosztuje grosze. A na stronie Meksykańskiego Instytutu Ubezpieczeń Społecznych można przeczytać, że każda osoba ma pełne prawo do decydowania, kiedy i w jakiej ilości będzie miała potomstwo, po czym opisane są dokładnie wszystkie metody antykoncepcyjne, w większości dostępne darmowo w ramach ubezpieczenia. Inaczej jest jednak w całej reszcie kraju. W Meksyku wykonuje się ponad milion aborcji rocznie, co świadczy o tym, że decydują się na nie również katoliczki. Poza tym, większość zabiegów wykonuje się nielegalnie, bo w większości stanów aborcja jest dozwolona tylko w kilku ściśle określonych przypadkach. Natomiast w stanach Guanajuato i Queretaro kobieta dokonująca aborcji może zostać skazana na trzy lata więzienia, jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy ciąża jest wynikiem gwałtu”.