Bangladesz
W Bangladeszu ponad 90% społeczności stanowią muzułmanie, około 8,5% – hindusi. Islam jest religią państwową. Jest to trzeci kraj na świecie pod względem liczby wyznawców islamu, większość z nich to sunnici1.
W 1975 r. w Bangladeszu antykoncepcję stosował mniej niż jeden procent kobiet w wieku rozrodczym2. Było to społeczeństwo o ogromnym potencjale duchowym, moralnym i kulturowym. W ciągu czterdziestu lat sytuacja zmieniła się na niekorzyść. Doprowadzono do demoralizacji dzieci i młodzieży, dopuszczono do dystrybucji narkotyków3 i do nielegalnej pracy dzieci na dość dużą skalę4.
W Bangladeszu antykoncepcja stosowana jest przez 62,3% (2014 r.) kobiet w wieku rozrodczym5. Powszechność środków niszczących płodność spowodowała zmniejszenie liczby dzieci na kobietę w wieku rozrodczym. W 1960 r. przypadało 6,72 dziecka na kobietę. W 1980 r. wynosił 6,36. Nadal był wysoki, ale zauważamy powolny spadek. Świadczy to o tym, że do Bangladeszu dotarły pierwsze środki antykoncepcyjne, przede wszystkim pigułki, które oddziałują negatywnie na współczynnik dzietności, pomniejszając go. Tak wygląda to na wykresie.
Działania depopulacyjne prowadzone są zarówno poprzez organizacje pozarządowe, jak i przez agendy rządowe. Ministerstwo zdrowia Bangladeszu dotuje środki antykoncepcyjne. Pozarządowa organizacja Marie Stopes Bangladesz rozpoczęła swą działalność w tym kraju w 1988 r., propaguje środki antykoncepcyjne i aborcję6. W 2020 r. prowadziła 104 ośrodki kliniczne, w których dokonuje się aborcji i propaguje środki antykoncepcyjne, a także ponad 300 punktów usługowych rozsianych po całym kraju. Obecnie posługuje się nową narracją, mówiąc o usługach w zakresie planowania rodziny, zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego7. Działalność Marie Stopes Bangladesz doprowadziła do szybkiego spadku współczynnika dzietności. W społeczeństwie bangladeskim dokonuje się systematyczna ewolucyjna depopulacja, polegająca na zmianie wielkości liczbowej struktury wiekowej społeczeństwa. W rodzinach jest coraz mniej dzieci, co w przyszłości przyczyni się do gwałtownych zmian w wymiarze grup wiekowych, ubywać będzie dzieci i młodzieży, a przybywać osób w wieku poprodukcyjnym.
W kolejnych latach zauważamy gwałtowny spadek współczynnika dzietności, w 1990 r. wynosił 4,50, w 2000 r.– 3,17, w 2010 r. – 2,32, a w 2017 r. – 2,06. W ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat nastąpiła gwałtowna zapaść w boomie demograficznym. Choć jeszcze przez długi czas będzie miał miejsce dodatni przyrost naturalny. Jednak przy tak niskim wskaźniku dzietności depopulacja rozpocznie się po trzech dekadach, około 2050 r.
Pakistan
W Pakistanie muzułmanie stanowią 96,4% ogólnej liczby mieszkańców. Sunnici i tu są większością. Konstytucja stanowi, że islam jest religią państwową. Prezydentami i premierami mogą być tylko muzułmanie. To drugie państwo co do liczby muzułmanów na świecie, po Indonezji. Chrześcijanie stanowią tu niewiele ponad 1,5%.
W Pakistanie antykoncepcję stosuje 34,2% kobiet w wieku rozrodczym8. Propaganda środków niszczących płodność powoduje powolne zmniejszanie się liczby dzieci na kobietę w wieku rozrodczym. W 1960 r. przypadało 6,8 dziecka na kobietę. Na przełomie XX i XXI w. zauważamy spadek tego współczynnika, w 1990 r. wynosił on 6,36. Nadal był wysoki, ale już spadał. Świadczy to o tym, że do Pakistanu dotarły pierwsze środki antykoncepcyjne, które oddziałują negatywnie na współczynnik dzietności, pomniejszając go. Obrazuje to wykres.
Reklama środków antykoncepcyjnych w Pakistanie jest zakazana9. Choć organizacje pozarządowe propagujące antykoncepcję i aborcję starają się wszelkimi możliwymi sposobami wpływać na rządzących, by ci na to zezwolili. Stosują różne metody, by dotrzeć do kobiet w Pakistanie. W 2012 r. na rynku wydawniczym ukazał się artykuł autorstwa Tomasza Cartona i Sohail Agha pod tytułem „Zmiany w stosowaniu i kombinacji metod antykoncepcji w Pakistanie w latach 1990-91 i 2006-07”. Autorzy ubolewają, że Pakistańczycy stosują stare metody antykoncepcji, a należałoby zamienić je na nowocześniejsze. Jak twierdzą – bardziej bezpieczne. Chcą uczynić wszystko, by współczesne środki antykoncepcyjne były wszędzie dostępne10. Nie napisano, że środowiskom feministycznym i lewicowym zabijanie nienarodzonych dzieci i demoralizowanie dzieci i młodzieży przynosi miliardowe dochody. Dlatego też nie pozwolą, by tak duży rynek populacyjny nie był przez nich zagospodarowany. Środki antykoncepcyjne docierają do Pakistanu drogą nielegalną, przede wszystkim pigułki antykoncepcyjne. Świadczy o tym tak duży procent kobiet stosujących środki antykoncepcyjne, ponad 34%.
W kolejnych latach zauważamy gwałtowny spadek współczynnika dzietności, w 2000 r. wynosił – 5,26, w 2010 r. – 4,3, w 2018 r. – 3,56. Mimo tego ze względu na duży procent młodego pokolenia przyrost naturalny w kolejnych latach będzie znaczący11. W opinii dr. Ansara Alego Khana, doradcy zdrowia reprodukcyjnego Funduszu Ludnościowego Narodów Zjednoczonych w Pakistanie, tak mały procent stosowania środków antykoncepcyjnych w Pakistanie jest spowodowany silnym oddziaływaniem islamu na postawy moralne mieszkańców kraju12. A zatem, tylko silna religia, wierność zasadom moralnym daje szansę na odparcie cywilizacji, która prowadzi do śmierci. Wierność prawu naturalnemu i prawu Bożemu jest gwarantem szczęścia ludzkości na ziemi. Niszczenie dzieła stworzenia, poprawianie Pana Boga prowadzi człowieka na manowce. Ludzie złej woli będą opowiadać nam o samych dobrach płynących z ich działalności, zorganizują setki konferencji, zaangażują tysiące ludzi nauki dla poparcia swych tez, wydadzą publikacje w milionowych nakładach, będą przekonywać o nowoczesności, postępie, dobrobycie, jaki spotka ludzkość, gdy zmniejszy się liczbę urodzeń, będą straszyć przeludnieniem świata, brakiem żywności i nieszczęściem z powodu dużej liczby dzieci, a to wszystko prowadzi do samounicestwienia ludzkości. Działalność organizacji niszczących życie ludzkie, na jakimkolwiek etapie jego powstawania, winna być zabroniona.
Dobrym przykładem jest Pakistan, kraj o ogromnym potencjale demograficznym. Należy zaprzeczyć narracji, która w lewicowych mediach ukazuje Pakistan jako kraj wstecznictwa, zacofania i braku perspektyw na przyszłość. Jest zupełnie odwrotnie, przed Pakistanem jest przyszłość, a przed krajami, które zaakceptowały aborcję i środki antykoncepcyjne jako planowanie rodziny i regulację zdrowia reprodukcyjnego, jej nie ma. Jest samozagłada.
Egipt
Na politykę ludnościową w Egipcie duży wpływ miały rządy poszczególnych ugrupowań politycznych. W latach 1954-1970 krajem rządził Gamal Abdel Naser Husajn, twórca systemu ideologicznego opartego na koncepcjach socjalistycznych i panarabskich, co spowodowało liberalizację życia moralnego. Do Egiptu docierały pierwsze pigułki antykoncepcyjne, które wywołały spadek wskaźnika dzietności w latach 1960-1970 z 6,72 do 6,23, o pół punktu. Jak na tak krótki czas, spadek był dość duży. Po śmierci Nasera w 1970 r. prezydentem został Muhammad Anwar as-Sadat, o znacznie liberalniejszych poglądach od poprzednika. W 1976 r. utworzył trzy partie socjalistyczne: centrową Arabską Partię Socjalistyczną (następnie Partię Narodowo-Demokratyczną), lewicowo Narodowo-Postępową Partię Zjednoczenia oraz „prawicową” Partię Socjalistycznych Liberałów13. W kolejnej dekadzie wskaźnik dzietności spadł o 0,93 punktu.
Proces zmniejszania dzieci w rodzinach postępował dość szybko. Wpływy środowisk lewicowych i feministycznych na społeczeństwo egipskie były dość duże poprzez propagowanie środków antykoncepcyjnych. W 1976 r. rozpoczęto planową politykę regulacji urodzeń. Z pomocą przyszły Stany Zjednoczone, które w latach 1976-2008 przekazały na ten cel 371 mln dol.14. Propagowanie środków antykoncepcyjnych, aborcji i demoralizacji dzieci i młodzieży spowodowało, że w tym okresie współczynnik dzietności spadł z 5,6 do 3,2, pomniejszył się o 2,4 punktu. Wzrósł także odsetek korzystających ze środków antykoncepcyjnych, w 1976 r. wynosił 18,8%, a w 2008 r. 60,3% 15. Tak wygląda to na wykresie.
W Egipcie było coraz mniej rodzin wielodzietnych. Po wycofaniu środków finansowych przez USA współczynnik dzietności w kolejnych latach wzrósł do 3,3716. Obserwujemy odwrotną sytuację w korzystaniu ze środków antykoncepcyjnych, widzimy spadek, w 2014 r. wynosił 58,5%17, w ciągu sześciu lat pomniejszył się niespełna o dwa punkty procentowe.
Po wycofaniu się Stanów Zjednoczonych z finansowania polityki depopulacyjnej ich miejsce zajęły organizacje międzynarodowe. W czerwcu 2018 r. egipski rząd podjął nową strategię depopulacyjną, pod hasłem „dwoje wystarczy”. Program skierowany jest do najbiedniejszych regionów. Organizowane są mobilne kliniki, które dystrybuują środki antykoncepcyjne i dokonują aborcji dzieci nienarodzonych. Ponadto prowadzona jest tzw. edukacja seksualna, deprawująca dzieci i młodzież. Na program depopulacyjny rząd egipski przeznaczył 4,3 mln dol., a ONZ 500 tys. dol.
Środki finansowe na program depopulacyjny wyłożyła także Unia Europejska − 27 mln euro. Trafiły one do Egipskiej Krajowej Rady ds. Populacji. Cel jest jeden: promocja środków antykoncepcyjnych, „edukacja seksualna”, a także odebranie kobietom macierzyństwa na rzecz pracy zawodowej (w narracji środowisk feministycznych ładnie to brzmi – aktywizacja zawodowa kobiet). Program depopulacyjny rozpoczął się w 2015 r. i będzie trwał do 2030 r.18. Środowiska feministyczne i lewicowe liczą, że wskaźnik dzietności do 2030 r. w Egipcie pomniejszy się do 2,4. Co byłoby dla nich wielkim sukcesem.
W maju 2018 r. władze rządowe Egiptu znów rozpoczęły współpracę ze Stanami Zjednoczonymi w celu zmniejszenia ludności w Egipcie. Program depopulacyjny zakłada promocję środków antykoncepcyjnych i „edukację seksualną”. Na ten cel USA przeznaczyło 19 mln dol., a dodatkowo 4 mln otrzymały prywatne kliniki niszczące życie ludzkie.
Narracja środowisk feministycznych i lewicowych w XXI w. nie odbiega od tej, którą prowadzono m.in. w Polsce w okresie międzywojennym czy innych krajach Europy19. Straszono społeczeństwo przeludnieniem, kryzysem ekonomicznym, ciągłą biedą, brakiem edukacji młodego pokolenia20, brakiem odpowiedniej liczby kobiet zaangażowanych zawodowo, a Kościół rzymskokatolicki ośmieszano i oskarżano o zacofanie i nietolerancję czy ciemiężenie narodu od setek lat21. W przypadku Egiptu organizacje międzynarodowe do propagowania środków antykoncepcyjnych próbują wykorzystać islam. Feministyczne i lewicowe środowiska ugrupowań muzułmańskich mają przekonywać kobiety do ograniczania potomstwa, zaznaczając, że „[…] nie stoi to w sprzeczności z zasadami islamu”22.
Działalność środowisk z cywilizacji śmierci doprowadziła do tego, że w ciągu sześćdziesięciu lat wskaźnik dzietności pomniejszył się ponaddwukrotnie. Mimo tak dużych nakładów na unicestwienie życia ludzkiego i deprawację w Egipcie ortodoksyjna grupa muzułmanów nadal broni swych wiernych przed antykoncepcją, aborcją i deprawacją.
***
Środowiska feministyczne i lewicowe nadal z całą mocą podejmują propagandę środków antykoncepcyjnych, aborcji i „edukacji seksualnej”. Obrona przed atakiem cywilizacji śmierci zależy od dwóch czynników: polityki rządu danego kraju i siły religii w społeczności. Najlepszym przykładem jest Pakistan. Władze rządowe i silna pozycja islamu nie otworzyły drzwi propagandzie środków zabijających życie ludzkie, choć parcie na władze, jak i na religie występuje z różnych stron i poprzez różne organizacje międzynarodowe. Religia bez wsparcia władz rządowych nie jest w stanie ochronić swych obywateli przed deprawacją młodego pokolenia i propagandą aborcji. Egipt i Bangladesz są tego najlepszym przykładem.
Ks. K. Bielawny
Przypisy:
1 Zob. Islam in Bangladesh, https://en.wikipedia.org/wiki/Islam_in_Bangladesh, dostęp: 22.09.2020 r.
2 Zob. G.M. Al. Kibria, S. Hossen, R.A.A. Barsha, A. Sharmeen, S.K. Paul, I. Uddin, Factors affecting contraceptive use among married women of reproductive age in Bangladesh, https://www.mdpi.com/2076-3271/5/4/31/htm, dostęp: 22.09.2020 r.
3 Zob. Bangladesz: Brutalna walka z narkotykami trwa. Dziesiątki ofiar, mf24.pl/fakty/swiat/news-bangladesz-brutalna-walka-z-narkotykami-trwa-dziesiatki-ofia,nId,2586309#crp_state=1, dostęp: 21.09.2020 r.
4 Zob. Child labour in Bangladesh, https://en.wikipedia.org/wiki/Child_labour_in_Bangladesh, dostęp: 21.09.2020 r.
5 Zob. Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.06.2020 r.
6 Zob. Marie Stopes Bangladesz, https://www.mariestopes.org.bd/about/about-marie-stopes-bangladesh/, dostęp: 21.09.2020 r.
7 Awaryjna antykoncepcja, https://www.mariestopes.org.bd/services/contraception-and-family-planning/emergency-contraception/, dostęp: 21.09.2020 r.
8 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.06.2020 r.
9 Zob. Pakistan zakazuje reklam środków antykoncepcyjnych, https://korwin-mikke.pl/azja-centralna/pakistan-zakazuje-reklam-srodkow-antykoncepcyjnych/, dostępność: 8.08.2020 r.
10 Zob. T. Carton, S. Agha, Changes in contraceptive use and method mix in Pakistan: 1990-91 to 2006-07, w: „Health Policy and Planning” 2012, t. 2, s. 166-174.
11 Zob. Pakistan – Populacja w latach 1950-2100, http://populacja.population.city/pakistan/, dostęp: 6.08.2020 r.
12 Zob. Debating Islam and family planning, https://www.thenewhumanitarian.org/news/2005/05/20/debating-islam-and-family-planning, dostęp: 22.09.2020 r.
13 Zob. J. Zdanowski, Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku, Wrocław 2010, s. 195-199.
14 Zob. S. Nowacka, Próby reformy polityki demograficznej Egiptu, „Biuletyn Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych” 2019, nr 130.
15 Zob. Dwoje wystarczy. Egipt walczy z przyrostem naturalnym, https://www.rp.pl/spoleczenstwo/art1475721-dwoje-wystarczy-egipt-walczy-z-przyrostem-naturalnym, dostęp: 23.09.2020 r.
16 Zob. Egipt – liczba ludności. Wskaźnik dzietności, https://www.populationof.net/pl/egypt/, dostęp: 23.09.2020 r.
17 Wskaźnik rozpowszechniania antykoncepcji, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/357.html#RP, dostęp: 12.06.2020 r.
18 Zob. S. Nowacka, Próby reformy…, dz. cyt.
19 „Jeżeli sytuacja gospodarcza się nie poprawi, a tempo wzrostu populacji w Egipcie nie zmaleje, państwu grożą kryzys wodny, żywieniowy oraz polityczny. Zaangażowanie organizacji międzynarodowych jak ONZ czy UE, a także USA w działania na rzecz ograniczenia wzrostu populacji są jednym ze sposobów wspierania egipskiej gospodarki, której rozwój ma zapobiec wybuchowi nowych niepokojów”. Zob. S. Nowacka, Próby reformy…, dz. cyt.
20 Zob. J. Budzińska-Tylicka, Świadome macierzyństwo, dz. cyt., s. 16-17; zob. D. Kłuszyńska, Mnóżcie się, dz. cyt.
21 Zob. T. Boy-Żeleński, Nasi okupanci, dz. cyt., s. 37-44.
22 Zob. S. Nowacka, Próby reformy…, dz. cyt.