Aborcja eugeniczna po 1989 r.

Po 1989 r. ożywiła się dyskusja w społeczeństwie polskim o wartości życia poczętego. Dyskurs prowadzony był na wielu płaszczyznach: religijnej, prawnej, etycznej, biologicznej i moralnej. Po prawie czterech latach budzenia wśród Polaków świadomości godności dziecka poczętego i ukazywania ważności życia dziecka w łonie matki, 7 stycznia 1993 r. w Sejmie RP uchwalono ustawę o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Po tylu latach zabijania dzieci poczętych w łonie Polek był to wielki sukces ludzi dobrej woli, kochających życie i naród Polski. Skończył się holokaust niewinnych dzieci w łonie matek. Choć na długie lata zostawiono wąską furtkę na niszczenie życia dzieci nienarodzonych, które poczęły się w przypadku zagrożenia ich życia i zdrowia, poważnego uszkodzenia płodu oraz gdy dziecko poczęło się z gwałtu1.

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego opublikowane 22 października 2020 r. dokonało wyłomu w prawie. Stwierdzono w nim, „że dziecko jeszcze nieurodzone, jako istota ludzka, której przysługuje przyrodzona i niezbywalna godność, jest podmiotem mającym prawo do życia, zaś system prawny musi gwarantować należytą ochronę temu centralnemu dobru, bez którego owa podmiotowość zostałaby przekreślona”2. Dziecko w łonie matki nie jest przedmiotem, jak wielu nadal głosi, ale ma swą podmiotowość, jest równoprawnym człowiekiem, jest osobą, jak każdy inny człowiek, niezależnie od wieku i swego stanu zdrowia.

Do 2021 r. było przyzwolenie na zabijanie dzieci chorych i niechcianych. Byliśmy narodem, który wybiórczo podchodził do najbardziej niewinnego, bezbronnego, a co nie daj Boże chorego człowieka,3. Od 28 stycznia 2021 r. w Polsce obowiązuje zakaz aborcji eugenicznej4.

W latach 1956-1993 w Polsce zabito około 25 mln dzieci w łonach matek5. W 1993 r. Polska liczyła nieco ponad 38 mln mieszkańców. Gdyby te dzieci przeżyły, byłoby nas obecnie około 63 mln, należy doliczyć jeszcze dzieci, które zabito bezpośrednio w latach powojennych – około 3 mln – łącznie byłoby nas około 66 mln. A przecież należałoby tu jeszcze doliczyć dzieci, które się nie poczęły z powodu antykoncepcji. To byłaby kolejna poważna liczba. Kardynał Stefan Wyszyński w kazaniu do wiernych we wrześniu 1959 r. wołał, że Polska mogła liczyć co najmniej 80 mln mieszkańców. Czy nie były to słowa prorocze? Ale niestety, przyszli socjaliści różnych odcieni i zniszczyli nas jako naród.

Jak dziś wyglądałaby Polska, gdyby te dzieci się urodziły? To pytanie, na które nie znajdziemy odpowiedzi. Ale na pewno byłaby piękna. Miałaby młode społeczeństwo, mające tysiące pomysłów na lepsze jutro. Bogate materialnie i duchowo. Częściej odwiedzające żłobki, przedszkola i szkoły niż cmentarze. A dziś nasz naród likwiduje szkoły, a otwiera domy spokojnej starości. Został oszukany, wmówiono mu, że jeśli będzie zabijał własne dzieci i stosował środki niszczące płodność, będzie nowoczesnym społeczeństwem. Jakże są wymowne słowa naszego rodaka Jana Pawła II, który wołał w 1997 r. w Kaliszu: „[…] naród, który zabija własne dzieci, staje się narodem bez przyszłości”6.

Ks. K. Bielawny

Przypisy:

1 Zob. A. Ciżyńska, Życie dziecka kontra prawo do samostanowienia, czyli kilka uwag o relacji aborcji i prawa konstytucyjnego, w: Internetowy Przegląd Prawniczy 2017, nr 2, s. 22.

2 Zob. Komunikat. Orzeczenia TK. Planowanie rodziny, ochrona płodu ludzkiego i warunki dopuszczalności przerywania ciąży, K 1/20, https://trybunal.gov.pl/postepowanie-i-orzeczenia/komunikaty-prasowe/komunikaty-przed/art/11297-planowanie-rodziny-ochrona-plodu-ludzkiego-i-warunki-dopuszczalnosci-przerywania-ciazy, dostęp: 30.06.2021 r.

3 Zob. Trybunał Konstytucyjny 22 października 2020 r. swym orzeczeniem zniósł aborcję eugeniczną w Polsce. Jednak pod naciskiem międzynarodowych organizacji lewicowych wspierających aborcję wyroku nie opublikowano w Dzienniku Ustaw. Z decyzją czekano prawie do końca stycznia 2021 r. Przez Polskę przetoczyły się manifestacje, w których używano wulgarnego języka, dokonano licznych profanacji świątyń, zniszczono wiele pomników i miejsc upamiętniających ważne wydarzenia z historii naszej Ojczyzny. Manifestacje inspirowane były przez międzynarodowe środowiska proaborcyjne. Zob. U. Wróbel, Niebezpieczna zwłoka, NDz 2020, nr 258; zob. R. Stefaniuk, Chronione od samego początku, NDz 2020, nr 259; zob. M. Stanisławski, Fala profanacji, NDz 2020, nr 256.

4 Zob. R. Stefaniuk, Koalicja przeciwko życiu, NDz 2021, nr 23.

5 Jeśli rocznie zabijano od 600 do 750 tys. nienarodzonych dzieci, to przez 34 lata pomniejszono liczbę Polaków faktycznie o blisko 25 mln.

6 Cyt. za T. Kornecki, Wybrane aspekty dobra rodziny oraz ochrony praw dziecka na podstawie przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 roku oraz nauczania Jana Pawła II skierowanego do rodaków w czasie pielgrzymek do Polski, w: „Annales Canonici” 2013, t. 9, s. 193.

Visits: 0